Η δημοσιογράφος Ανδρονίκη Κολοβού σε μία πτήση από Θεσσαλονίκη προς Άθηνα γνώρισε από κοντά τους Uriah-heep! How cool is that?
Κρατούσα για ώρα το εισιτήριο μου και σιχτίριζα τον τύπο στα εκδοτήρια που μου έδωσε μεσαία θέση στο αεροπλάνο της επιστροφής μου για την Αθήνα. Το τριήμερό μου στη Θεσσαλονίκη είχε πάει μια χαρά, γιατί να χαλάσει τώρα και να στριμωχτώ πρωινιάτικα;
Μπήκα στο –μεγάλο και ευτυχώς άνετο- αεροπλάνο της Ολυμπιακής και κάθισα στην θέση 6Ε. Άνοιξα την εφημερίδα μου κι έπεσα στη συνέντευξη της -συνταξιούχου της Ολυμπιακής- Μιλένας Αποστολάκη. Δεν θα τη διάβαζα. Η σχέση της κυρίας Αποστολάκη με την πολιτική είναι όπως η δική μου με την κινέζικη αλφάβητο. Λίγο πριν αρχίσω να αγανακτώ με την καθυστέρηση (15 λεπτά), κάθισε δίπλα μου ένας ψηλός μεσόκοπος μακρυμάλλης με ευγενική φυσιογνωμία. Φορούσε ένα μαύρο μπλουζάκι που έγραφε Australia και είχε τα λευκά μαλλιά του πιασμένα σε αλογοουρά. Ένα λεπτό αργότερα αναγκάστηκα να σηκωθώ για να περάσει στην άλλη θέση ένας ακόμη τύπος γύρω στα 60 με μακριά μαλλιά και γυαλιά ηλίου που θα ζήλευε ακόμη και ο Τζον Λένον. Η απογείωση ήταν ευχάριστη κι εγώ είχα προχωρήσει το διάβασμα της εφημερίδα μου.
Ξαφνικά ο ψηλός τύπος στα αριστερά μου με ρωτάει αν θα μπορούσα να του μεταφράσω…τον ρωτάω «τι ακριβώς?» και μου απαντά «όλη την εφημερίδα». Δεν κρατήθηκα. Άρχισα να γελάω και να μεταφράζω την ημερομηνία, την τιμή κλπ. Σκέφτηκα ότι είναι τουρίστες και η προφορά τους μου έκανε Αγγλοσαξονική. Is this Olympus? με ρώτησε δείχνοντας μου ένα βουνό που μπορεί και να ήταν ο Όλυμπος(όρκο δεν παίρνω), απάντησα καταφατικά –μη φανεί σε ξένο άνθρωπο ότι είμαι κι άσχετη-. Κάτι μου μύριζε εδώ- όχι αυτό που φαντάζεστε- κάτι μεγάλο. Ενστικτωδώς γύρισα και τον ρώτησα(τον ψηλό πάντα -τον άλλο τον είχε πάρει ο ύπνος νωρίτερα) αν ανήκουν σε κάποια ροκ μπάντα. Μου απάντησε καταφατικά και χωρίς δεύτερη σκέψη, ρώτησα αν ήταν οι Uriah-heep.
Δε χρειάστηκε να περιμένω για να μου το επιβεβαιώσει. Είχα δει και σχετικό ρεπορτάζ για τις συναυλίες τους άλλωστε στο STAR. Ήταν οι ίδιοι. Γερόλυκοι κεφάτοι πειραχτήρια, πήγαν να αναστατώσουν ολόκληρο το αεροπλάνο -δεν ανέφερα ότι σε διπλανές θέσεις καθόταν η υπόλοιπη μπάντα.
Ήμουν ενθουσιασμένη ήθελα αυτόγραφα, φωτογραφίες, να τους πάρω συνέντευξη…αλλά δεν το έκανα. Ήταν συνηθισμένοι άνθρωποι. Δε μπορούσα να τους το χαλάσω. Μιλήσαμε για τα νησιά (τους άρεσε η Θάσος και θέλουν να πάνε στη Σκιάθο), για το κάπνισμα(τους έκανε πολύ αρνητική εντύπωση που οι Έλληνες συνεχίζουν να καπνίζουν στα μπαρ και τα εστιατόρια) και φυσικά για το νέο τους άλμπουμ που βγαίνει στις 11 Απριλίου. Για πρώτη φορά ήθελα η πτήση να διαρκέσει λίγο παραπάνω. Για τη ιστορία καθόμουν ανάμεσα στον κιμπορντίστα PHIL LANZON(ο ψηλός που σας έλεγα) και τον κιθαρίστα MICK BOX ενώ στη διπλανή θέση βρισκόταν ο ντράμερ RUSSELL GILBROOK.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου