Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

GUEST EDITOR 4 # KELLY KALTSI


Σε μία εποχή που η μοναδικότητα και η απόκλιση από τη μάζα μοιάζει περιθωροποιημένη, το BLENDER χαίρεται να συνομιλεί με ανθρώπους αυθεντικούς και ταλαντούχους. Η Κέλλυ Καλτσή ανήκει σίγουρα σε αυτή την κατηγορία και για αυτό μας περιγράφει πως νίκησε το PostVacationSyndrome μία…Διονυσιακή βραδιά!


Πέρυσι,λοιπόν,περίπου τετοιον καιρο,μόλις έχω επιστρέψει από Αυστραλία και καθώς είχα μια καταθλιψάρα ΝΑ! να με συμπαθείς, είτε γιατί είχα ανοίξει το δικό μου κουτί της Πανδώρας είτε γιατί μου έλειπε ο Κολομβιανός Θεός με τον οποίον ονειρεύομουν (και το είχα πιστέψει κανονικότατα!) να κάνω οικογένεια και να γεράσω μαζί του (!!!)…χτυπάει τοτηλέφωνο μου!

Είναι η Μαίρη, η Μαιρούλα, το Μαράκι μου…η κολλητή μου από Αυστραλία, η οποία είχε επιστρέψει Ελλάδα λίγες ημέρες πριν από εμένα!"Baby we 're going to the big four aren't we"?...(!)"Big four"?Χαμπάρι εγώ στον κόσμο μου…έχει να κάνει με το παντελώς αδιάφορο προς εμέ "final four"?Γιατί αυτή επιλέγει να με πάει και σε κάτι τέτοια κουλά!

"Come on babe"!It's THE Big four on "Terra Vibe"....Ωπ,Ωπ,Ωπ!Κάτι άρχισα να ψυλλιάζομαι…...Sonisphere festival!Metallica, Slayer, Megadeth & Anthrax...Ίστορικό, όλοι μαζί εδώ!!

Τι καταθλιψη και μαλακίες!! Φύγαμε! Πέμπτη 24 Ιουνίου και ώρα 14.00 το μεσημέρι..παρκάρισμα κοντά στον κεντρικό…της φυγής…κλασσικά…μπύρες από το περίπτερο και μετά άδειασμα σε μπουκαλάκια…not allowed!
Η μέρα μου ξεκίνησε ιδανικά! Καλό παρεάκι…μουσικάρες…και μπυρίτσα!
Pure Bliss. Πηγαίναμε από το ένα stage στο άλλο σαν τρελλές! Δεν θέλαμε να χάσουμε στιγμή από αυτή την ιστορική μάζωξη…γιατί δεν είναι απλά"big four"...είναι "The biggest four"!
"
Symphony of destruction".. και (καλά μάντεψες) μπύρες!

Ξαπλωμένη στο γρασίδι με "Angels of Death"....και φλερτ με τους  barmen(κλασσικά μετά από τρεις κουβάδες αλκόολ, όλοι τους μοιάζουν Θεοί!) με "Only" από "Anthrax"...περνάμε υπέροχα και καθώς βραδειάζει όλοι περιμένουμε την κορύφωση...Metallica!Πέρνω την Mary από το χέρι και τρέχουμε στο main stage να στηθούμε μπροστά…


Intro και βεγγαλικά! Φωνές, κραυγές θαυμασμού, προσμονής, ηδονής  ...intro και "Creeping death"..και ξαφνικά...καταρρακτώδης βροχή!
Σχεδόν εξαγνιστική αλλά και τόσο ηδονική!! Σε "nirvaniki" κατάσταση χορεύουμε, τραγουδάμε, χιλιάδες άνθρωποι στον ίδιο ρυθμό, τις ίδιες μελωδίες…η απόλυτη επικοινωνία…αν δεν είναι αυτό στιγμή ευτυχίας, τότε τι είναι; Δεν ξέρω..Εγώ είχα την ευτυχία να το ζήσω …αυτό είναι η έννοια της συναυλίας…αυτό σημαίνει…η μουσική ενώνει…ένιωσα να ενώνομαι με χιλιάδες ψυχούλες…με την φίλη μου , με την βροχή…με τον αέρα, με τις νότες…με εμένα..

 

Έφυγα τόσο γεμάτη που κόντεψα να σκάσω από ενέργεια και ευτυχία (εχμ, και πνευμονία) Εύχομαι να μπορέσετε να το νιώσετε…εύχομαι να μπορέσουν όλοι να το νιώσουν…Αχ, αν δίναμε περισσότερη σημασία στην μουσική τι θα μπορούσαμε να κάνουμε!
Αχ!

Κελλυ...Αγανακτισμένη όσο δεν πάει...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου